Αρκετοί ενήλικες υποφέρουν από αισθήματα ενοχής, τα οποία πηγάζουν από την αέναη προσπάθεια να καλύψουν τις προσδοκίες των γονιών τους. Οι ρίζες του κακού βρίσκονται ήδη στις αρχές της παιδικής ηλικίας που υπάρχει πλήρης εξάρτηση από τους γονείς. Θέλοντας και μη, ένα παιδί επιβιώνει μόνο αν συμμορφωθεί στις απαιτήσεις και τα θέλω του ατόμου που το φροντίζει. Δέχεται ό,τι ο γονέας του επιβάλει, σαν μοναδική αλήθεια, χωρίς να γνωρίζει εάν αυτό είναι υγιές ή όχι. Εάν λοιπόν ο γονέας θεωρεί ότι το καλό του παιδιού είναι αυτό που ο ίδιος αποφασίζει, το παιδί δεν αναπτύσσει δικές του επιθυμίες. Καλύπτει μόνο του γονιού του και αυτό το ερμηνεύει σαν φυσιολογική κατάσταση. Τρέχει λοιπόν μια ζωή να καλύψει τις προσδοκίες και τα θέλω της μαμάς και του μπαμπά χωρίς να είναι ευτυχισμένο.
Δεν είναι καθήκον κανενός παιδιού να ικανοποιεί τις προσδοκίες των γονιών του. Είναι ανάγκη να μάθει ότι οι ανάγκες του είναι σημαντικότερες από οτιδήποτε άλλο και δε χρειάζεται να τις αναβάλει ή να τις παραμερίσει για κανέναν..
Μπατσίλα Γεωργία, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
6947807740