Η συναισθηματική αναστολή αφορά καταστάσεις κατά τις οποίες το άτομο επιδεικνύει υπερβολική αναστολή των συναισθημάτων του, της αυθόρμητης επικοινωνίας καθώς και της αυθόρμητης δράσης του. Το άτομο μπορεί να αναστείλει τόσο θετικές παρορμήσεις (χαρά, μοίρασμα) όσο και αρνητικά συναισθήματα (θυμό, επιθετικότητα κ.ά.). Η λογική και η ακραία εμμονή σε ορθολογιστικές απόψεις, υποσκάπτει την ελεύθερη έκφραση βασικών αναγκών αλλά και συναισθημάτων.
Πηγή του κακού εντοπίζεται στην παιδική και εφηβική ηλικία, σε τοξικές εμπειρίες με σημαντικούς άλλους και κυρίως με γονείς. Βασική αιτία της συναισθηματικής αναστολής είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση η οποία επηρεάζεται από απόντες συναισθηματικά σημαντικούς άλλους, υπερβολικά επικριτικούς ή άτομα που δεν έδειξαν άνευ όρων αποδοχή κι αγάπη. Όταν το άτομο παραδίνεται στη συναισθηματική αναστολή, δίνει έμφαση στη λογική και στην τάξη σε βάρος του συναισθήματος και λειτουργεί με τρόπο άκαμπτο, θέλοντας να έχει πάντα τον έλεγχο. Σε περιπτώσεις που προσπαθεί να αποφύγει τις συνέπειες της συναισθηματικής του αναστολής, αποφεύγει στενές σχέσεις που απαιτούν μοίρασμα, δέσμευση και αυτοέκφραση.
Μπατσίλα Γεωργία, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, 6947807740
Ενδεικτική βιβλιογραφία: Young, J.E., Klosko, J.S., Weishaar, M. (2003). Schema Therapy: A Practitionerʼs guide. Guilford Publications: New York.